top of page

Η Διατροφή στην Παιδική Ηλικία

Κατά την παιδική ηλικία ο ρυθμός με τον οποίο αναπτύσσονται τα παιδιά είναι μεν πιο αργός από ότι στη βρεφική, αλλά οι ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά είναι εξίσου μεγάλες, αφού το παιδί αναπτύσσεται ακόμα και έχουν αυξηθεί οι καθημερινές του δραστηριότητες από τη στιγμή που έχει αρχίσει να περπατάει.


Η βρεφική ηλικία, ακολουθείται από την παιδική ηλικία, η οποία μπορεί να χωριστεί σε τρεις ηλικιακές ομάδες: α) τη νηπιακή ηλικία, στην οποία ανήκουν όλα τα παιδιά ηλικίας 1-3 ετών, β) την προσχολική ηλικία που αναφέρεται σε παιδιά ηλικίας 4-6 ετών και γ) τη σχολική περίοδο που περιλαμβάνει όλα τα παιδιά ηλικίας 7-10 ετών.

Οι καθημερινές ανάγκες σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά, διαφέρουν από παιδί σε παιδί και εξαρτώνται από τον ρυθμό της ανάπτυξής του και τη φυσική του δραστηριότητα.
Γενικά, το παιδί θα πρέπει να τρώει από όλες τις τροφές σε μικρές ποσότητες κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Τα γεύματα μπορεί να χωριστούν σε 6 μικρά μέσα στην ημέρα από τα οποία το πρωινό και το τελευταίο γεύμα πριν τον ύπνο θα πρέπει να είναι γάλα ή γιαούρτι, το δεκατιανό και το απογευματινό κάποιο φρούτο ωμό ή πολτοποιημένο ή ως χυμός χωρίς ζάχαρη. Μαζί με το γεύμα θα πρέπει να υπάρχει πάντα μια μικρή μερίδα σαλάτα για το παιδί με λίγο λάδι και αλάτι.

Για να είναι ισορροπημένο το διαιτολόγιο του παιδιού καλό θα είναι να περιλαμβάνει μία φορά την εβδομάδα όσπρια, μία φορά ψάρι, δύο με τρεις κρέας μοσχάρι άπαχο και κοτόπουλο χωρίς πέτσα και κάποιο λαδερό και ζυμαρικό. Προσοχή χρειάζεται στο αλάτι που βάζετε στο φαγητό και στο λίπος που χρησιμοποιείτε. Πάντα να μαγειρεύετε με ελαιόλαδο όχι μόνο το φαγητό του παιδιού αλλά και το δικό σας, γιατί είναι το πιο υγιεινό και ανθεκτικό λίπος για κάθε χρήση. Ακόμα καλύτερα είναι, να το προσθέτετε στο τέλος του μαγειρέματος. Όσο για το αλάτι πάντα με μέτρο.

Τέλος περιορίστε τα γλυκά που δίνεται στο παιδί σε ένα έως δύο την εβδομάδα και προτρέψτε το να ασχοληθεί με κάποιο άθλημα ή απλά να παίζει κάθε μέρα και να μην κάθεται στο σπίτι μπροστά στη τηλεόραση ή τον υπολογιστή!

Όλα τα παραπάνω θέλουν ιδιαίτερη προσοχή γιατί όπως μάθει να τρέφεται το παιδί από μικρή ηλικία και να συμπεριφέρεται απέναντι στο φαγητό και τη φυσική δραστηριότητα, λίγο πολύ έτσι θα συνεχίσει και αργότερα καθώς μεγαλώνει! Τα ερεθίσματα που δέχεται σε αυτή την ηλικία είναι πολλά και όσον αφορά τη συμπεριφορά του απέναντι στο φαγητό και την άσκηση, επηρεάζεται τόσο από την οικογένειά του και τους φίλους του, όσο και από το σχολικό περιβάλλον και τα μέσα ενημέρωσης (τηλεόραση, ραδιόφωνο).

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι πολύ σημαντικά όσον αφορά τη διατροφή του. Σ’ αυτήν την ηλικία το παιδί δημιουργεί τις διατροφικές του συνήθειες και είναι σχεδόν σίγουρο ότι όπως μάθει να διατρέφεται  τώρα που είναι παιδί έτσι θα τρέφεται και όταν μεγαλώσει.

Πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν το παιδί να επιλέξει τι θα φάει, με ποιο τρόπο θα το φάει και πότε θα το φάει. Σίγουρα το πρώτο πράγμα που επηρεάζει την επιλογή κάποιου τροφίμου είναι η μυρωδιά του, η γεύση του, η υφή του πώς δηλαδή το αισθάνεται το παιδί εάν το πιάσει στα χέρια του ή το βάλει στο στόμα του, το σχήμα του και το μέγεθος της μερίδας που θα πρέπει να φάει το παιδί από το συγκεκριμένο τρόφιμο.

Συνήθως τα παιδιά προτιμούν τα μαλακά τρόφιμα, τα ζουμερά ή αυτά που έχουν κάποια γέμιση, τρόφιμα με έντονα χρώματα και τέλος τρόφιμα και κυρίως φρούτα και λαχανικά που είναι τραγανά και όταν τα δαγκώνουν και τα μασάνε κάνουν κάποιο θόρυβο. Διάφορα μπαχαρικά και μυρωδικά είναι καλό να προστίθενται στο φαγητό για να το κάνουν πιο νόστιμο, μυρωδάτο και να φαίνεται στο πιάτο πολύχρωμο και πιο ελκυστικό.

Μια συνήθης συμπεριφορά των παιδιών είναι ενώ αρχικά έχουν απορρίψει κάποιο τρόφιμο, αργότερα να το τρώνε ευχάριστα. Σε αυτό συμβάλλουν σημαντικά οι διατροφικές συνήθειες των γονέων και αδερφών τους, καθώς και των φίλων τους. Εάν πάντα υπάρχει στο τραπέζι μπωλ με σαλάτα για κάθε μέλος της οικογένειας, για παράδειγμα, και τρώνε όλοι σαλάτα είναι σίγουρο ότι θα δοκιμάσει και το παιδί. Σε περίπτωση όμως που το μεγαλύτερο αδερφάκι του δεν τη τρώει και αντιδρά αρνητικά, το μικρότερο παιδί θα αντιγράψει τη συμπεριφορά του μεγαλύτερου.

Επιπλέον, εάν κάθε φορά που το παιδί δεν τρώει κάποιο τρόφιμο, οι γονείς ή οι συγγενείς γενικότερα του δώσουν κάποιο άλλο που του αρέσει ή το δωροδοκήσουν με κάποιο δώρο ή γλυκό για να το φάει, το παιδί θα το τρώει μόνο όταν έχει κάποιο αντάλλαγμα.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνετε πως το παιδί επηρεάζεται άμεσα από το οικογενειακό του περιβάλλον και τους φίλους του. Προσοχή λοιπόν, μην δωροδοκείτε το παιδί σας με άλλο φαγητό που του αρέσει ή γλυκό για να φάει ένα άλλο που δεν του αρέσει.

Επιπλέον δεν θα πρέπει η νοικοκυρά να μαγειρεύει άλλο φαγητό για το παιδί και άλλο για την υπόλοιπη οικογένεια για να μην μείνει το παιδί νηστικό. Το παιδί θα πρέπει να μάθει να τρώει τα πάντα και εάν δεν του αρέσει το σημερινό φαγητό, ας φάει το περίσσευμα της προηγούμενης μέρας ή κάτι άλλο που ήδη θα υπάρχει στο σπίτι. Δεν πρέπει να μάθει ότι στο σπίτι θα μαγειρεύετε μόνο ότι τρώει αυτό και τίποτε άλλο.

Τέλος, τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν και παρακολουθούν τηλεόραση επηρεάζονται από τις διαφημίσεις και ζητάνε τις γκοφρετούλες και τις καραμελίτσες που βλέπουν. Καλό λοιπόν θα είναι οι γονείς να μην υποκύπτουν στα παρακάλια και τους εκβιασμούς των παιδιών τους γιατί αρκετά από τα σνακ που διαφημίζονται είναι πλούσια σε αλάτι, ζάχαρη και λίπος και παιδιά που τα τρώνε καθημερινά ή σε μεγάλες ποσότητες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες μεγαλώνοντας να εμφανίσουν διαβήτη, που σημαίνει υψηλό σάκχαρο αίματος ή παχυσαρκία ακόμη και από την εφηβεία.

Επίσης, αντί να παίζουν με φίλους έξω ή να αθλούνται, καίγοντας θερμίδες και αποκτώντας καλή φυσική κατάσταση και γερά κόκκαλα προτιμούν να παρακολουθούν τηλεόραση ή να παίζουν στον υπολογιστή.

Γονείς, προτρέψτε τα παιδιά σας να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και πάντα να υπάρχουν στο τραπέζι τρόφιμα από όλες τις ομάδες τροφίμων.
 

Αναπλήρωση υγρών και ενέργειας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα - προπόνηση.

Ο αθλητής πρέπει να διατηρεί σε κάθε προπόνηση- αγώνα το μέγιστο των ικανοτήτων του και αυτό επιτυγχάνεται με σωστή αναπλήρωση των χαμένων αποθεμάτων ενέργειας (γλυκογόνου) και των υγρών.

Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως είναι σημαντική η κατανάλωση γεύματος ή σνακ πριν τον αγώνα ή τη προπόνηση αλλά θα πρέπει να ακολουθούνται οι εξής κανόνες:
1.    Ένα πλήρες γεύμα (κοτόπουλο με πατάτες, σαλάτα και ψωμί) πρέπει να καταναλώνεται 3-4 ώρες πριν τον αγώνα ή τη προπόνηση ενώ ένα σνακ (φρούτο, χυμός, ψωμί και τυρί) τουλάχιστον 1 ώρα πριν, έτσι ώστε οι αθλητές ούτε να πεινάνε αλλά ούτε και να έχουν άπεπτη τροφή στο στομάχι τους και να υπάρχει φόβος για έμετο.
2.    Το γεύμα θα πρέπει να είναι χαμηλό σε λίπος και φυτικές ίνες ώστε ο αθλητής να πάει στη τουαλέτα πριν τον αγώνα και να μην έχει γαστρικές διαταραχές κατά τη διάρκειά του.
3.    Να περιέχουν τρόφιμα που τα τρώει συχνά ο αθλητής και όχι κάποιο καινούριο τρόφιμο που μπορεί να του δημιουργήσει ενοχλήσεις στο στομάχι.

Είναι σημαντικό ο αθλητής 24 ώρες πριν τον αγώνα να αναπληρώσει στο μέγιστο τα υγρά και το μυϊκό γλυκογόνο στο σώμα του έτσι ώστε η απόδοσή του να είναι η μέγιστη δυνατή. Οπότε το διαιτολόγιό του θα πρέπει να είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες δηλαδή σε τρόφιμα όπως: ψωμί, μακαρόνια, ρύζι, πατάτες, δημητριακά, φρούτα, γαλακτοκομικά κ.α.

3-4 ώρες πριν τον αγώνα ή έντονη προπόνηση συστήνεται η κατανάλωση 200-300γρ υδατανθράκων δηλαδή 2-3 φλιτζάνια ρύζι ή μακαρόνια, 2-3 φέτες ψωμί, 1 μεγάλο πιάτο σαλάτα, 2-3 φρούτα ή 1 ποτ. φυσικό χυμό φρούτων.

1 ώρα πριν τον αγώνα ή τη προπόνηση για να αναπληρωθούν τα χαμένα υγρά καλό θα είναι ο αθλητής να πιεί 1-2 ποτήρια νερό και 1 ποτ. φυσικό χυμό φρούτων ή να φάει 1-2 φρούτα.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα είναι σημαντική η αναπλήρωση των υγρών λόγω του ιδρώτα, καθώς και η αναπλήρωση των υδατανθράκων λόγω της έντονης άσκησης (για αθλήματα που έχουν διάρκεια πάνω από 1 ώρα ή για αθλήματα που διαρκούν μία ή περισσότερες ημέρες με διαλείμματα ενδιάμεσα) και γι’ αυτό το λόγο συστήνεται η κατανάλωση αθλητικών ποτών κατά την άσκηση (1/2 -1 ποτήρι κάθε 1 ώρα), που περιέχουν υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες. Σε αθλήματα που η διάρκειάς του είναι μικρότερη τα αθλητικά ποτά θα πρέπει να αντικατασταθούν με νερό.

Μετά τον αγώνα ο αθλητής πρέπει να αναπληρώσει περίπου ½ λίτρο και πάνω χαμένων υγρών μέσω της κατανάλωσης νερού και αμέσως να καταναλώσει ένα πλήρες γεύμα πλούσιο σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης για να αποκαταστήσει άμεσα και στο μέγιστο της αποθήκες γλυκογόνου και τη ζημιά που έχουν υποστεί οι μύες του και να είναι έτοιμος για τον επόμενο αγώνα ή προπόνηση.

Για να γίνει σωστά η ενυδάτωση μπορεί ο αθλητής να ζυγιστεί πριν τον αγώνα και μετά. Η απώλεια σε βάρος είναι απώλεια υγρών για παράδειγμα έχει χάσει 1 κιλό άρα έχει χάσει 1 κιλό υγρά. Για να αναπληρωθούν πλήρως θα πρέπει να πιεί 150% νερό σε σχέση με αυτό που έχασε. Δηλαδή για κάθε λίτρο υγρών που χάνει να πιει μετά 1 ½ λίτρο νερό! Διαφορετικά, την επόμενη ημέρα θα ξεκινήσει την προπόνηση ήδη αφυδατωμένος, με συνέπεια να έχει μειωμένη απόδοση.

Διατροφικές ανάγκες των αθλητών της Καλαθοσφαίρισης

Η καλαθοσφαίριση χαρακτηρίζεται ως ένα δυναμικό άθλημα που κυριαρχούν σε αυτό οι μεγάλες εντάσεις, η ταχύτητα, η δύναμη και η αντοχή.

Διαρκεί τέσσερα δεκάλεπτα με ένα διάλειμμα δεκαπέντε λεπτών ανάμεσα στο δεύτερο και τρίτο δεκάλεπτο. Οι καλαθοσφαιριστές χαρακτηρίζονται από αυξημένη φυσική ικανότητα μιας και το μέσο ύψος ενός 18χρονου καλαθοσφαιριστή αντιστοιχεί σε 198,5 εκατοστά, το μέσο βάρος σε 94,6 κιλά και ο μέσος όρος της λιπώδους μάζας κυμαίνεται από 15-23% (Δεδομένα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αυστραλίας, 1998).

Ως απαραίτητα ενεργειακά υποστρώματα για έναν καλαθοσφαιριστή θεωρούνται οι υδατάνθρακες, κυρίως με τη μορφή του μυϊκού γλυκογόνου, το λίπος και λιγότερο οι πρωτεΐνες έτσι ώστε ο αθλητής κατά τη διάρκεια του αγώνα να μεγιστοποιεί την απόδοσή του.
Μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής ο αθλητής μπορεί να καλύψει τις αυξημένες διατροφικές του ανάγκες, οι οποίες βέβαια διαφοροποιούνται ανάλογα με τη περίοδο προπόνησης που ακολουθεί (προαγωνιστική, αγωνιστική και μεταβατική).

Στη προαγωνιστική περίοδο σκοπός του αθλητή είναι να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση και να σταθεροποιήσει ή να αυξήσει μυϊκή του μάζα. Για να επιτύχει αυτό το στόχο, η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του καλαθοσφαιριστή θα πρέπει να γίνεται κατά 55% από υδατάνθρακες, 15% από πρωτεΐνες και 30% από λιπαρά. Είναι σημαντικό οι πρωτεΐνες να είναι ζωικής προέλευσης δηλαδή ο αθλητής να καταναλώνει κρέας, γαλακτοκομικά, ψάρια και αυγά.

Κατά τη περίοδο της προετοιμασίας τα λιπαρά της διατροφής του αθλητή δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 35% γιατί μπορεί να μειωθεί η απόδοσή του και να αυξηθεί το βάρος του και θα πρέπει να είναι φυτικής προέλευσης και πλούσια σε ω-6 και ω-3 λιπαρά οξέα (μαργαρίνη, σησαμέλαιο, ελαιόλαδο, ιχθυέλαια).

Επιπλέον, οι υδατάνθρακες είναι η σημαντικότερη πηγή ενέργειας κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τον αθλητή και ένα φτωχό διαιτολόγιο θα έχει ως συνέπεια, τη μείωση των αποθηκών ενέργειας του οργανισμού που είναι το μυϊκό γλυκογόνο. Επακόλουθο αυτού θα είναι, μέρα με την ημέρα η απόδοση του αθλητή να μειώνεται δραστικά και να παρουσιάζονται ελλείψεις βιταμινών και ιχνοστοιχείων με αποτέλεσμα να μειώνεται η ταχύτητα αντίδρασης του καλαθοσφαιριστή, να πονάνε οι μύες του και να συμβαίνουν συχνές κράμπες στα πόδια του.

Τέλος, σπουδαίο ρόλο παίζει και η σωστή ενυδάτωση κατά τη διάρκεια της άσκησης γιατί φαίνεται πως η αφυδάτωση επηρεάζει αρνητικά την αθλητική απόδοση.
Κατά την αγωνιστική περίοδο ο αθλητής πρέπει να διατηρεί σε κάθε αγώνα το μέγιστο των ικανοτήτων του και αυτό επιτυγχάνεται με σωστή αναπλήρωση των χαμένων αποθεμάτων ενέργειας (γλυκογόνου) και των υγρών.

Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως είναι σημαντική η κατανάλωση γεύματος ή σνακ πριν τον αγώνα ή τη προπόνηση αλλά θα πρέπει να ακολουθούνται οι εξής κανόνες:
1.    Ένα πλήρες γεύμα (κοτόπουλο με πατάτες, σαλάτα και ψωμί) πρέπει να καταναλώνεται 3-4 ώρες πριν τον αγώνα ή τη προπόνηση ενώ ένα σνακ (φρούτο, χυμός, ψωμί και τυρί) τουλάχιστον 1 ώρα πριν, έτσι ώστε οι αθλητές ούτε να πεινάνε αλλά ούτε και να έχουν άπεπτη τροφή στο στομάχι τους και να υπάρχει φόβος για έμετο.
2.    Το γεύμα θα πρέπει να είναι χαμηλό σε λίπος και φυτικές ίνες ώστε ο αθλητής να πάει στη τουαλέτα πριν τον αγώνα και να μην έχει γαστρικές διαταραχές κατά τη διάρκειά του.
3.    Να περιέχουν τρόφιμα που τα τρώει συχνά ο αθλητής και όχι κάποιο καινούριο τρόφιμο που μπορεί να του δημιουργήσει ενοχλήσεις στο στομάχι.

Είναι σημαντικό ο αθλητής 24 ώρες πριν τον αγώνα να αναπληρώσει στο μέγιστο τα υγρά και το μυϊκό γλυκογόνο στο σώμα του έτσι ώστε η απόδοσή του να είναι η μέγιστη δυνατή. Οπότε το διαιτολόγιό του θα πρέπει να είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες δηλαδή σε τρόφιμα όπως: ψωμί, μακαρόνια, ρύζι, πατάτες, δημητριακά, φρούτα, γαλακτοκομικά κ.α.

3-4 ώρες πριν τον αγώνα ή έντονη προπόνηση συστήνεται η κατανάλωση 200-300γρ υδατανθράκων δηλαδή 2-3 φλιτζάνια ρύζι ή μακαρόνια, 2-3 φέτες ψωμί, 1 μεγάλο πιάτο σαλάτα, 2-3 φρούτα ή 1 ποτ. φυσικό χυμό φρούτων.

1 ώρα πριν τον αγώνα ή τη προπόνηση για να αναπληρωθούν τα χαμένα υγρά καλό θα είναι ο αθλητής να πιεί 1-2 ποτήρια νερό και 1 ποτ. φυσικό χυμό φρούτων ή να φάει 1-2 φρούτα.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα είναι σημαντική η αναπλήρωση των υγρών λόγω του ιδρώτα που χάνει ο καλαθοσφαιριστής και των υδατανθράκων λόγω της έντονης άσκησης και γι’ αυτό το λόγο συστήνεται η κατανάλωση αθλητικών ποτών κατά την άσκηση (1/2-1 ποτήρι κάθε 1 ώρα), που περιέχουν υδατάνθρακες και ηλεκτρολύτες.

Μετά τον αγώνα ο αθλητής πρέπει να αναπληρώσει περίπου ½ λίτρο χαμένων υγρών μέσω της κατανάλωσης νερού ή κάποιο αθλητικού ποτού και αμέσως να καταναλώσει ένα πλήρες γεύμα πλούσιο σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης για να αποκαταστήσει άμεσα και στο μέγιστο της αποθήκες γλυκογόνου και τη ζημιά που έχουν υποστεί οι μύες του και να είναι έτοιμος για τον επόμενο αγώνα ή προπόνηση.

Συνοψίζοντας λοιπόν τα παραπάνω, καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η διατροφή στην απόδοση του καλαθοσφαιριστή. Με συχνά γεύματα μέσα στην ημέρα  πλούσια σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες, καθώς και με σωστή αναπλήρωση των υγρών η απόδοση κάθε αθλητή τόσο στη προπόνηση όσο και στον αγώνα θα είναι η μέγιστη δυνατή.

Μυϊκές κράμπες

Οι μυϊκές κράμπες είναι επίμονοι, επώδυνοι σπασμοί των μυών που συμβαίνουν ξαφνικά και απροειδοποίητα. Εκτός από τον έντονο πόνο που προκαλούν, δεν επιτρέπουν στους μυς που έχουν προσβληθεί να λειτουργήσουν κανονικά.

Τι προκαλεί τελικά τις κράμπες;
Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν πως υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που φαίνεται να σχετίζονται με την εμφάνιση μυϊκών κραμπών όπως η πολύωρη προπόνηση, η έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες, η αφυδάτωση, η απώλεια ηλεκτρολυτών (κάλιο, νάτριο) και ιχνοστοιχείων (ασβέστιο, φώσφορος, μαγνήσιο) καθώς και τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας στους μύες.

Στους αθλητές οι συχνότερες αιτίες που προκαλούν κράμπες είναι η εξαντλητική χρήση των μυών, το στρες και η αφυδάτωση κατά τη διάρκεια σπορ, αθλημάτων και ασκήσεων. Όταν ο καιρός είναι θερμός, οι κράμπες είναι συχνότερες.

Κράμπες και διατροφή
Εκτός από την άσκηση, μεγάλο ρόλο παίζει και η διατροφή όσον αφορά την προφύλαξη από τις κράμπες. Οι αθλητές, λόγω της παρατεταμένης προσπάθειας και της μεγάλης εφίδρωσης, χάνουν μεγάλα ποσά ηλεκτρολυτών και ιχνοστοιχείων, που παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και είναι υπεύθυνα, ως έναν βαθμό, για τα προβλήματα μυϊκών σπασμών.
Η έλλειψη ασβεστίου, μαγνησίου, νατρίου και καλίου από τον οργανισμό μας μπορεί να είναι καθοριστικός παράγοντας εκδήλωσης τέτοιου είδους φαινομένων.

Τροφές που καλύπτουν τις ανάγκες μας σε ασβέστιο είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα μικρά ψάρια που τρώγονται με τα κόκαλα ενώ, από τις φυτικές τροφές, το μπρόκολο και το σουσάμι.
Τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο είναι τα ανεπεξέργαστα δημητριακά και οι ξηροί καρποί, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά καθώς και η σόγια.

Όσον αφορά το νάτριο, είναι δύσκολο να λείψει από τον μέσο άνθρωπο, εκτός αν είναι αυστηρά χορτοφάγος. Το νάτριο, εκτός από το αλάτι, προσλαμβάνεται από τον ανθρώπινο οργανισμό από όλα σχεδόν τα τρόφιμα αφού τα δημητριακά, το ψωμί και άλλα αρτοσκευάσματα περιέχουν αλάτι, από τα τυριά, από τα κρεατικά, τα ψάρια και τα θαλασσινά που από τη φύση τους περιέχουν νάτριο κ.α.

Τέλος, το κάλιο μπορεί να βρεθεί στα αποξηραμένα φρούτα, τα σύκα, τα πορτοκάλια, τις μπανάνες, τα σταφύλια και τους ηλιόσπορους. Πάντως, κάποιος που γυμνάζεται εντατικά ή παραμένει για πολλές ώρες στον ήλιο και αποβάλλει μεγάλα ποσά ηλεκτρολυτών θα πρέπει να λαμβάνει απαραίτητα ισοτονικά ποτά για να καλύψει τις ανάγκες του.

Κράμπες μπορούν να συμβούν σε οποιονδήποτε κατά καιρούς.
Όμως όταν οι μυϊκές κράμπες είναι συχνές και σοβαρές, τότε απαιτείται ιατρική συμβουλή. Επιπλέον, εάν κάποιος προπονείται εντατικά για «υπέρ»-αθλήματα π.χ. ironman, εκεί σίγουρα θα χρειαστεί τη συμβουλή του γιατρού ή του διαιτολόγου του για τη σωστή χρήση δισκίων ηλεκτρολυτών ή άλλων συμπληρωμάτων γιατί οι ανάγκες του οργανισμού δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο από τα τρόφιμα.

Καλή ενυδάτωση
Ο αθλητής μπορεί να προλάβει ή να μετριάσει την αφυδάτωση λόγω εφίδρωσης, καταναλώνοντας σημαντικές ποσότητες υγρών κατά την άσκηση. Είναι σημαντικό να  καταναλώσετε αρκετά υγρά πριν και μετά την άσκηση ώστε να ξεκινάτε την άσκηση σε καλά επίπεδα ενυδάτωσης και να αναπληρώνετε τις απώλειες από την έντονη προπόνηση.

Ζυγίστείτε πριν και μετά την άσκηση.
Η διαφορά στα κιλά κατά την άσκηση δεν είναι φυσικά λίπος αλλά κυρίως νερό. Χρειάζεται για κάθε απώλεια ενός κιλού από εφίδρωση ενάμιση λίτρο νερό προκειμένου να επανυδατωθεί σωστά ο οργανισμός. Επιπλέον ας έχουμε στο μυαλό μας, πως η δίψα φεύγει πολύ πιο γρήγορα από την πραγματική ανάγκη του οργανισμού για υγρά. Δεν πρέπει λοιπόν να περιμένουμε να διψάσουμε για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες του οργανισμού μας σε υγρά, αφού εάν το κάνουμε αυτό φαίνεται από μελέτες ότι όταν διψάμε είμαστε ήδη σχεδόν κατά 10% αφυδατωμένοι.

 

bottom of page